Pick Up the Pieces; een meeslepende groove met een vleugje soulvolle melancholie

Het was eind jaren zeventig toen de funkwereld kennismaakte met “Pick Up the Pieces”, een nummer dat zich kenmerkte door een meeslepende groove en tegelijkertijd een vleugje soulvolle melancholie. De song werd het visitekaartje van de Amerikaanse band Average White Band (AWB), een groep muzikanten die, ondanks hun naam, allesbehalve gemiddeld waren.

De geschiedenis van AWB is nauw verweven met de opkomst van funk in de vroege jaren zeventig. De band werd gevormd in Schotland in 1972 door een groep sessiemuzikanten: Alan Gorrie (zang en gitaar), Malcolm Duncan (gitaar), Roger Ball (saxofoon), Hamish Stuart (gitaar en zang), Davey Johnstone (toetsen) en Steve Ferrone (drums).

AWB’s geluid was een unieke mix van soul, funk, jazz en rock. De band onderscheidde zich door hun strakke ritmesectie, virtuoze solo’s en de warme, expressieve vocals van Alan Gorrie. Hun debuutalbum “Show Your Hand” in 1973 vestigde hun naam in de Britse muziekscene, maar het was “Pick Up the Pieces” van hun derde album, uitgebracht in 1974, dat hen wereldwijd beroemd zou maken.

De magie van “Pick Up the Pieces”

“Pick Up the Pieces”, met zijn kenmerkende intro met een staccato saxofoonriff en de onweerstaanbare groove van de baslijn, is een meesterwerk van funk. Het nummer werd geschreven door Hamish Stuart en Alan Gorrie en had een eenvoudig maar effectief arrangement:

De song begint met een kalme, bijna meditatieve saxofoonintro die geleidelijk in tempo toeneemt. De drums en bas komen erbij en creëren een irresistible groove.

Alan Gorrie’s vocalen zijn soulvol en vol emotie. De tekst, over liefde verloren en het verlangen naar een nieuwe start, is eenvoudig maar pakkend.

Het nummer bevat twee iconische solopartijen: een virtuoze saxofoon solo van Roger Ball en een bluesachtige gitaarsolo van Hamish Stuart. Beide solo’s tonen de technische bekwaamheid van de bandleden en passen perfect in het overall groove van “Pick Up the Pieces”.

Het succes en de erfenis

“Pick Up the Pieces” bereikte nummer één in de hitlijsten van verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten, Canada en het Verenigd Koninkrijk. Het nummer werd een funk klassieker en wordt nog steeds veel gedraaid op radiozenders en gebruikt in films, series en commercials.

De succesvolle periode van AWB duurde tot begin jaren tachtig. De band bracht nog enkele populaire albums uit, zoals “AWB” (1975) en “Cut the Cake” (1976). Na verschillende bezettingswisselingen ging de band in 1982 uiteen.

Hoewel AWB zich ontbond, heeft hun muziek een blijvende indruk achtergelaten op de funkwereld. “Pick Up the Pieces” wordt nog steeds beschouwd als een van de beste funknummers ooit geschreven en blijft inspireren voor nieuwe generaties muzikanten.

De bandleden hebben na de ontbinding van AWB verder gemusiceerd. Alan Gorrie startte een succesvolle solocarrière en Hamish Stuart speelde mee in verschillende bands, waaronder Paul McCartney’s band Wings.

Een tijdloze funkervaring

“Pick Up the Pieces” is meer dan alleen een funknummer. Het is een meeslepende groove die je niet loslaat, met soulvolle vocals en virtuoze instrumentale passages. De song blijft relevant omdat hij aanspreekt op een universeel niveau: de zoektocht naar liefde, verlies en hoop.

Of je nu fan bent van funk of gewoon houdt van goede muziek, “Pick Up the Pieces” is zeker een nummer dat je moet horen.